Գնալով պատերազմն ավելի հավանական է դառնում։
Թեպետ իրական գործընթացներն ու թշնամուն չճանաչող մարդիկ կարող են ասել, որ խաղաղությունը մոտ է, և որ անգամ Ալիևն ու Բայրամովն են հայտարարել, թե պետք է խաղաղության պայմանագիր կնքեն ու անցնեն «խաղաղության դարաշրջան» բացելու սրբազան գործին, բայց իրականությունը բոլորովին այլ է, եթե չասեմ՝ տրամաբանորեն հակառակն է այն ամենի, ինչ ցուցադրվում է։
Խորքային գործընթացները հենված են շահերի` հիմնականում երկարաժամկետ շահերի վրա, երբեմն նաև միջնաժամկետ ու կարճաժամկետ։
Մեր թշնամիները ունեն իրենց համար մշակված նպատակներ և դրանց հասնելու քայլերի հաջորդականություն, որի հիմնական բազիսային էլեմենտը ուժն է։
Մենք մնացել ենք միայնակ, իսկ դրսից հնչող ափսոսանքները, հորդորները, կոչերը չարժեն ավելին, քան ծննդյան կենացները։
Մենք, շահակիցներ գտնելու փոխարեն, սկսեցինք հակադրել ու հակադրվել, խառնել ամեն ինչ, բերել ու տանել, հավանել ու մերժել...
Ու կորցնելով գործընկերության կանխատեսելիությունը՝ մեր շահակիցները սկսել են զգուշանալ, չվստահել...
Մենք հիմա միայն իրար ունենք:
Արա Պողոսյան